Executeur-testamentair ontkomt aan aansprakelijkheid
Na het openvallen van een nalatenschap moet iemand de verantwoordelijkheid nemen om de nalatenschap af te wikkelen. De executeur-testamentair, vaak één van de erfgenamen zelf, wordt daarmee ‘belast’, maar die moet ook oppassen ook niet financieel daarmee ‘belast’ te worden. De mogelijkheid bestaat namelijk dat de executeur-testamentair aansprakelijk wordt gesteld voor de over de erfenis af te dragen erfbelasting, ook van de andere erfgenamen. Dit illustreert bijvoorbeeld een uitspraak in hoger beroep van het gerechtshof in Den Haag. Daarin betaalde één kind niet de aan hem opgelegde aanslag erfbelasting. De broer die optrad als executeur-testamentair werd daar vervolgens aansprakelijk voor gesteld. De Ontvanger der Rijksbelastingen vindt daarvoor een grondslag in de Invorderingswet 1990. De aansprakelijkgestelde als executeur-testamentair optredende broer stelt dat hem geen verwijt kan worden gemaakt dat een erfgenaam de erfbelasting niet betaald heeft. Het gerechtshof wijst er op dat de Invorderingswet, mede gelet op de toelichting, de mogelijkheid biedt van disculpatie van de aansprakelijkheid van de executeur als niet aannemelijk is dat het niet of niet volledig geheven zijn van erfbelasting niet het gevolg is van bewust dan wel onzorgvuldig handelen van de executeur. De broer die optrad als executeur heeft de erfbelastingaangiftes voor het juiste bedrag gedaan en er is ook tot het juiste bedrag aan aanslagen opgelegd. De executeur is volgens het gerechtshof dan niet aansprakelijk te stellen als één van de erfgenamen de aanslag niet erfbelasting niet betaald. Een terechte uitspraak natuurlijk. Anders zou werkelijk niemand meer de verantwoordelijkheid willen nemen om een nalatenschap af te wikkelen.
